مرکز هنرهای نمایشی

با بررسی اجمالی از تاثیر مجموعه نمایشی و نقش آن در اعتلای فرهنگ یک جامعه می توان گفت سینما با ریشه ای نو پا و تئاتر با یک حالت بومی فراموش شده در ایران متظاهر می شود. تئاتر ایرانی هر چند که در دربار پادشاهان بصورت تغذیه و قبل از اسلام بصورت مجالس سرور سابقه طولانی دارد و در کنار آن پرده داری و معرکه گیری نیز تظاهر کرده است با این حال در زمان حاضر فاقد هر گونه محتوای لازم تئاتر مناسب زمان است . در تئاتر اکنون ایران هیچگونه مشخصات لازم یک نمایش خوب را نمی توان دید آنچه امروز بعنوان تئائر در ایران مطرح است خالی از هر گونه رابطه با زندگی مردم است تکنیک ، محتوی و کارآمدی افراد تنها چیزهای هستند که در تئاتر ایران دیده نمی شود و این مسئله چیزی جز خواست تماشاگر نیست که خیلی زود در اثر کمبود فرهنگ داخلی قانع می شود. بنابراین هم باید کادر لازم جهت پرداخت محتوای بوجود آورد که این مسئله با ایجاد مدارس تئاتر و سینما برای تربیت معلم تئاتر در مدارس خواهد بود و هم باید شروع به شناخت مسائل اجتماعی قدیم تئاتر در ایران و جهان نمود و جهت مشخصی برای تئاتر در کشور جستجو کرد. تئاتر هر نقطه ای از دنیا به دلیل اینکه گردآورنده گروهی از افراد برای مطرح کردن موضوعی واحد است بعنوان مرکزی اجتماعی نیز قابل توجه است و در ایران نیز به عنوان یک مرکز دسته جمعی بمنظور بیان مسائل فرهنگی و تفریحی نقش ایفا می کند و می تواند بعنوان یک عامل کمک دهنده در این راستا مورد توجه قرار گیرد. سینما در ایران همانطور گفته شد یک صنعت نوپا و خالی از هر گونه محتوا و فرم است و جهت مشخصی در این صنعت و هنر دیده نمی شود این عامل در کشور ایران بعنوان یک عامل صنعتی مورد توجه قرار گرفته است که قادر باشد در مسائل اقتصادی کشور موثر باشد و اگر چه جنبه هنری ندارد با این وجود نمی تواند منکر این مهم شد که سیل افراد شایق و به سینما رو مراتب بیشتر از سایر تفریحات دسته جمعی می باشد و به همین نسبت فضاهای مورد نیاز به خصوص در مرکز بیشتر از سایر فضاهای همسو می باشد.